Wykorzystanie w diagnostyce promieniotwórczej ma miejsce poprzez dożylne wkłucie i umiejscowienie substancji izotopowej w tkankach i narządach człowieka. Później rejestracjirejestruje się promieniowanie przy użyciu specjalistycznego sprzętu medycznego.
Podstawą badań diagnostycznych jest sposób zachowania się substancji promieniotwórczej umieszczonej w ciele pacjenta
(zazwyczaj w dokładnej strukturze organizmu). W miarę rozwoju diagnostyki izotopowej wprowadzano coraz więcej nowych izotopów. W zależności od narządu ciała, który ma zostać przebadany, choroby oraz informacji, którą chcemy uzyskać Obecnie wykorzystuje się ich w medycynie około 200, a ich dobór do konkretnego badania, zależy od narządu ciała który jest badany, choroby pod kątem której
wykonywane jest badanie a także kondycji i stanu zdrowia pacjenta.
Ponadto, powinno się także mieć na uwadze, że badania diagnostyczne opierajace się na wykorzystaniu izotopów nie do końca są ostateczne i jednoznaczne. Mogą być uzupełnieniem innych metod w diagnostyce, które ułatwiają proces i potwierdzają go. 
Techniki te stosuje się najczęściej aby zdiagnozować wczesne stany nowotworowe.
Jest to kluczowe zastosowanie ponieważ, w chorobach nowotworowych to czas ma
największe znaczenie i to on odgrywa najistotniejszą rolę. Scyntygrafię stosuję się również by
sprawdzić czy wystąpiły przerzuty nowotworowe do innych narządów, by bardzo dokładnie
zlokalizować ogniska patologiczne i poszukać ognisk zapalnych w całym ciele. Podczas
terapii stosuje się te badania również by monitorować jej efekty.
Diagnostyka fluorescencyjna jest wskazana w ocenie klinicznie podejrzanych
znamion skórnych oraz zmian przednowotworowych i nowotworowych o mnogiej lokalizacji,
wtedy gdy zmiany te są podobne morfologicznie do zmiany pierwotnej, potwierdzonej
histopatologicznie. W przypadku zmian w narządach życiowo ważnych lub narządach zmysłu
w miejscach, gdzie niemożliwe jest pobranie wycinka histopatologicznego, ocena
fluorescencji ułatwia określenie granic tkanek zdrowych i nowotworowych, a także ułatwia
określenie rozległości zmiany.
Diagnostyka auto- i fluorescencyjna jest wskazana w ocenie efektów leczenia oraz
dalszej kontroli chorych po ujemnym wyniku histopatologicznym, po zakończonym leczeniu
fotodynamicznym, w ocenie radykalności innych form terapii, jak leczenie chirurgiczne,
RTG- terapia, krioterapia, oraz w nieinwazyjnym poszukiwaniu ognisk przerzutowych.
Źródła:
http://centrumpacjenta.eu/diagnostyka-izotopowa/
http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:7taH_4_1iD4J:www.if.pw.edu.pl/~pluta/pl/dyd/mtj/zal1/pz07/Ewa_Kaluzny.doc+&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl
